تأثیر ترانس چالکون برفعالیت آنزیم آلفاآمیلاز، میزان قند خون ولیپیدها در رت های دیابتی وغیردیابتی

مقدمه و هدف: آلفا آمیلاز مهم ترین آنزیم تجزیه کننده نشاسته است. با مهارآلفا آمیلاز می توان از تجزیه وجذب مواد نشاسته ای در روده جلوگیری و میزان قند خون را کنترل نمود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر ترانس چالکون بر فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز، میزان قند خون و لیپیدها در رت های دیابتی و غیر دیابتی بود. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. تعداد 60 سر رت به طور تصادفی به10 گروه مساوی به عنوان کنترل غیر دیابتی، کنترل دیابتی و چهار گروه آزمایش غیر دیابتی و چهار گروه آزمایش دیابتی تقسیم شدند. رت های دو گروه کنترل، روغن دانه انگور دریافت نمودند و به رت های گروه آزمایش مقادیر 2، 8، 16 و 32 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن چالکون به صورت گاواژ در یک دوره 24 روزه خورانده شد. به صورت یک روز در میان قند خون و در روزهای صفر، 12 و 24 میزان انسولین و در پایان دوره لیپوپروتئین ها و فعالیت آلفا آمیلاز اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: چالکون در گروه رت های سالم و دیابتی به طورمتوسط2/25 درصد قندخون را کاهش داد. این دارو موجب کاهش میزان انسولین سرمی گردید. چالکون در رت های سالم و دیابتی به طورمتوسط فعالیت آلفا آمیلاز را به میزان 9/34 درصد کاهش داد. به دنبال آشفتگی درمتابولیسم لیپیدها ناشی از دیابت، این داروموجب بهبود متابولیسم لیپوپروتئین ها گردید و میزان آب، غذای مصرفی وحجم ادرار را کاهش داد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که احتمال دارد ترانس چالکون با مهار آلفاآمیلاز باعث کاهش قندخون و کاهش وزن شود. هم چنین بهبود متابولیسم لیپوپروتئین ها ممکن است به واسطه اثر مهاری این دارو برآنزیم های هیدروکسی متیل گلوتاریل کوآ ردوکتاز و فسفودی استراز رخ دهد.